Koeien met gouden horens beloven

AgroActualiteiten december 2024

Zaterdagmorgen 30 november 2024 om 4:20 opgestaan. Vandaag staat een rondje Uluru op de planning. Deze ronde van 10 km kun je beter zo vroeg mogelijk hardlopen, omdat Uluru in de Outback van Australië ligt en het overdag nogal heet kan zijn. Hardlopen is al mijn hele leven een dingetje. Vroeger zelf op hoog niveau gelopen en nu als recreant. Daarbij ben ik naast mijn dagelijkse werkzaamheden, coach voor een groep atleten (rondom de 50) die wedstrijd gericht trainen voor 800 meter tot en met de marathon. Mannen en vrouwen variërend in leeftijd van 18 tot zelfs 70 jaar. Hier zitten natuurlijk ook atleten bij die puur recreatief trainen, omdat het goed is voor lijf en geest.

Wanneer nieuwelingen naar mij toekomen en vragen hoe ik dit gezamenlijk met hun oppak geef ik vaak aan hoe ik werk, wat de basis en visie is van mijn trainingen en hoe ik dit gezamenlijk met hun oppak om bepaalde doelen na te streven.

Als iemand mij zou vragen of ik er voor kan zorgen dat ze bijvoorbeeld de 10 km kunnen lopen in  36 minuten, geef ik aan dat ik dat (nu) nog niet kan beloven.  Hierbij valt mij op dat sommigen dan naar een andere trainer stappen, omdat die trainer aangeeft dat dit zeker bij hem gaat lukken. In het begin kwamen mensen van de vereniging naar me toe, dat ze het jammer vonden dat een bepaalde atleet niet voor mij/de vereniging koos, maar voor een andere vereniging/trainer. Natuurlijk is dat jammer, maar vooral voor de atleet en niet voor mij. Het past mij uitstekend wanneer zo’n atleet niet voor mij kiest. Ik heb behoefte aan mensen die ambitieus, maar ook realistisch kunnen zijn. Daar kom je als atleet en trainer/coach veel verder mee. Het blijft immers een samenwerking van een aantal jaren tot soms een enkele tientallen jaren. En natuurlijk komen er ook teleurstellingen om de hoek kijken. Het is de weg die we moeten belopen om bepaalde successen te behalen. Een teleurstelling door valse beloftes van mijn kant blokkeert alles in een goede samenwerking en een vertrouwensband.

Kijkende naar de huidige situatie in de landbouw is het bijna dezelfde situatie. Grote beloftes zijn gedaan inzake mestbeleid, stikstof en derogatie. Er is een keuze gemaakt dat het extra geld absoluut niet nodig was, zelfs overbodig  en het roer ging om. En nu? Bij velen is er grote teleurstelling en het Zwaard van Damocles  is alleen maar zwaarder komen te hangen bij de (melk) veehouderij, Pas-melder en Interimmers.

Als liefhebber van sportwedstrijden kijk ik graag naar bijvoorbeeld Liverpool tegen Manchester City. Je ziet voetbal op een zeer hoog niveau. Trainers en voetballers die het uiterste uit zichzelf willen, maar ook kunnen halen op een hoog niveau. En als ik dan nu de huidige regering zie stuntelen op het landbouwdossier is het alsof ik naar een wedstrijd op amateurniveau zit te kijken. De inzet is goed,  maar de beloftes en toezeggingen kunnen niet, de tackles van achteren gaan ver over de rand en kwaliteit ontbreekt volledig.

Verwacht van amateurs geen oogstrelend voetbal, dat er ook nog voor moet zorgen dat grote problemen worden opgelost. Nieuws en debatten framen is een stuk gemakkelijker áchter de schermen, dan verantwoordelijk zijn voor het beleid vóór de schermen.

Zittend na mijn rondje, binnen het uur, rondom Uluru lees ik dat NAJK, LTO en Agractie teleurgesteld zijn in landbouwminister Wiersma. De vraag die bij me opkomt is: “Hoe kan het dat partijen teleurgesteld zijn?” Van supporters kan en mag ik dit verwachten, maar van partijen en mensen die bestuurlijk het landbouwdossier goed kennen, begrijp ik het totaal niet. Of is dit alleen maar roepen voor de bühne. Schijnbaar was ook bij bestuurders de hoop groter dan het realisme.

Bij terugkomst in mijn hotelkamer lees ik dat SC Heerenveen helaas gelijk heeft gespeeld. De supporters waren teleurgesteld, dat snap ik helemaal, maar eerlijk gezegd; Wanneer de trainer van SC Heerenveen of die van FC Groningen gaat zeggen dat de club voor de landtitel gaat volgend jaar, mag je ze wat mij betreft per direct ontslaan.

Kijkende naar de prestatie nu, doen ze het prima als coach. Beloftes zijn mooi, maar verlies nooit de realiteit uit het oog.

Voor nu wens ik , samen met Björn Schutter en Klaas Jan Janssen, u fijne feestdagen toe en een voorspoedig 2025.

Herman Hofstee